Jamnik

Obecnie Jamnik znany jest głównie dzięki swoim krótkim łapkom, które, w połączeniu z długim ciałem, czynią je bardzo oryginalnymi. Te wyjątkowe psy są inteligentne, czujne i szczekliwe, co sprawia, że mogą być świetnymi stróżami. Bywają uparte i, niekiedy, aż zbyt odważne. Nie przywiązują się do swoich rodzin równie mocno, co przedstawiciele innych ras, a do obcych podchodzą z rezerwą, z uwagi na wrodzoną nieufność. Potrafią być bardzo złośliwe.

Informacje o rasie Jamnik

Choć występują w trzech rozmiarach, w poniższym artykule przyjrzymy się odmianie standardowej.

Zdrowie

Jako że szkielet i stawy Jamnika są niestabilne, bardzo ważne jest pilnowanie, aby nie dopuścić do nadwagi u psa tej rasy. Jeśli ich waga będzie utrzymywana w normie, a opiekunowie będą pomagali im unikać chodzenia po schodach, mogą długo cieszyć się dobrym zdrowiem. W przeciwnym wypadku mogą ich dotknąć problemy z grzbietem, np. zwyrodnienia kręgosłupa.

Mimo że Jamniki uważa się za psy długowieczne i wytrzymałe, mają też skłonności m.in. do cukrzycy, przepukliny dysku, chorób serca, nowotworów, chorób neurologicznych, a także dyskopatii.

Niekiedy zdarzają się infekcje uszu, do czego mają skłonności z uwagi na ich długość.

Pielęgnacja

Jamniki umiarkowanie linieją i mają zaskakująco delikatny zapach.

Każdy z trzech rodzajów sierści wymaga innej pielęgnacji. Jamniki krótkowłose wyglądają dobrze nawet, jeśli zostaną tylko przetarte wilgotnym ręcznikiem i wyczesane specjalną rękawicą. Jamniki długowłose potrzebują częstszego czesania. Szorstkowłosym osobnikom można delikatnie przycinać sierść kilkukrotnie w ciągu roku; oczywiście czesanie również jest ważne i powinno mieć miejsce raz lub dwa w tygodniu.

Każdemu Jamnikowi trzeba regularnie przycinać pazury (zalecany jest raz w miesiącu) oraz sprawdzać i czyścić uszy i zęby.

Ćwiczenia

Jamniki potrzebują ruchu, aby móc utrzymać w dobrej formie mięśnie wspierające i chroniące plecy. Dwa umiarkowanej długości spacery powinny być wystarczające.

Bardzo ważnym jest, aby nie pozwalać Jamnikowi chodzić po schodach oraz wskakiwać na meble i z nich zeskakiwać.

Trening

Jako że Jamniki w większości są uparte, tresowanie tych psów może być sporym wyzwaniem. W ich przypadku bardzo ważne są cierpliwość i konsekwencja. Dużą pomocą mogą okazać się przysmaki, aczkolwiek lepiej podawać je sporadycznie, aby nie doprowadzić do nadwagi u pupila.

Z uwagi na czuły węch i silny instynkt łowiecki, Jamniki mogą łatwo się rozpraszać, jeśli wyczują coś ciekawego.

Warto też dodać tutaj, że psy tej rasy nie przepadają za innymi psami i mogą reagować na nie agresją, dlatego socjalizacja jest w ich przypadku naprawdę bardzo ważna. Oprócz tego, nie powinny mieszkać z mniejszymi zwierzętami, jako że mogłyby traktować je jako potencjalne zdobycze.

Odżywianie

W przypadku karmy komercyjnej (oczywiście dostosowanej do etapu życia psa) Jamniki powinny otrzymywać porcje zalecane przez producenta. Jeśli karmione są posiłkami przygotowywanymi w domu, ilość należy skonsultować z odpowiednim specjalistą.

Lepiej unikać podawania resztek ze stołu – w szczególności tłustych potraw oraz gotowanych kości.

Można podawać im ryby (np. łosoś), chude mięso (np. wołowina), niektóre produkty mleczne (np. jogurt naturalny), ugotowany ryż, ugotowany makaron, niektóre owoce (np. jabłka, truskawki, banany, maliny, melony, brzoskwinie, gruszki, jagody) oraz niektóre warzywa (np. brokuły, marchew, fasolkę szparagową, szpinak, dynię, groszek, pasternak, gotowane ziemniaki zwykłe i słodkie, seler).

Woda powinna być czysta, regularnie wymieniane i stale dostępna dla psa.

Historia

Nazwa Dachshund, pod którą Jamniki są znane na całym świecie, wywodzi się od niemieckiego słowa dachs oznaczającego “borsuk”, co wzięło się stąd, że psy tej rasy zostały wyhodowane, aby wypędzać borsuki z legowisk.

Pierwsze europejskie wzmianki na ich temat pochodzą z XIV wieku, aczkolwiek rozpowszechnienie rasy nastąpiło dopiero na przełomie XVI i XVII wieku. Wraz ze wzrostem popularności, Jamniki zaczęły się przystosowywać do chłodniejszego klimatu, co poskutkowało zmianami we wzorcu (nieakceptowanymi w krajach skandynawskich). Jamniki przystosowywano również do różnych rodzajów polowań – już nie tylko na borsuki, ale też np. na dziki (do ich zaganiania).

Obecnie odchodzi się od wykorzystywania Jamników podczas polowania na borsuki, ponieważ są one zbyt niebezpieczne dla psów. Psy tej rasy wykorzystuje się za to do polowań na lisy, podczas których mają one za zadanie wygonić zwierzę z nory.

W Polsce pierwsze Jamniki (szorstkowłose) pojawiły się w latach 30. XX wieku.

Ciekawostki i fakty

• Obwód klatki piersiowej Jamnika standardowej wielkości powinien przekraczać 35 cm.
• Większość Jamników długowłosych jest jednokolorowa.
• Oprócz Jamnika Standardowego istnieją również Jamnik Miniaturowy oraz Jamnik Króliczy.
• Szorstkowłosa odmiana Jamnika powstała dopiero w XIX wieku.
• Szczeniak Jamnika Standardowego z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) kosztuje od 1 500 do około 5 000 zł, aczkolwiek zdarzają się również droższe lub tańsze. Cena zależna jest od hodowli oraz wielu innych czynników.