Muskularny Bullmastiff jest godny zaufania nie tylko ze względu na swoją siłę, lecz również oddanie i inteligencję. Wrodzona czujność czyni z nich świetnych obrońców. Mimo że mogą wyglądać nieco ponuro, w rzeczywistości to zaskakująco pogodne psy.
Te psy są bardzo lojalne i oddane swoim właścicielom, a także są bardzo dobrymi psami stróżującymi. Są również dobrymi psami obronnymi, ale wymagają odpowiedniego treningu i socjalizacji, ponieważ są bardzo duże i silne. Bullmastiff jest zwykle spokojny, ale potrzebuje dużo ruchu i aktywności fizycznej, aby zachować zdrowie i dobre samopoczucie. Z uwagi na tendencję do dominacji (zarówno wśród zwierząt, jak i wśród ludzi) poleca się je wyłącznie doświadczonym osobom.
Informacje o rasie Bullmastiff
| Umaszczenie | Płowe, rudobrązowe lub pręgowane, zazwyczaj z czarną maską.Wzorzec dopuszcza białe znaczenia na piersi. |
| Wysokość w kłębie | Samica od 61 do 66 cm Samiec od 64 do 69 cm |
| Masa ciała | Samica od 41 do 50 kg Samiec od 50 do 59 kg |
| Długość życia | od 8 do 10 lat |
| Użytkowość | Pies obronny, stróżujący |
| Klasyfikacja | Grupa II (pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła)Sekcja 2.1 (molosy typu mastifa) Nr wzorca: 157 |
Zdrowie
Bullmastiffy narażone są na takie przypadłości jak np.: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, skręt żołądka, entropium, kardiomiopatia rozstrzeniowa oraz wrodzone zwężenie ujścia aorty.
Psy tej rasy mają również skłonności do tworzenia się modzeli (tj. odcisków i zgrubień), ze względu na co potrzebują miękkich posłań o wielkości dostosowanej do ich gabarytów.
Mimo że uważane są za odporne na rozmaite warunki atmosferyczne, źle znoszą skrajne temperatury, ponieważ nie posiadają podszerstka, a ich kufa jest krótka.
Pielęgnacja
Jako że sierść Bullmastiffów nie posiada podszerstka, wystarczające jest czesanie psów tej rasy raz w tygodni za pomocą zwykłej metalowej szczotki. Od czasu do czasu można przetrzeć je wilgotną szmatką, aby usunąć zanieczyszczenia. Kąpiele powinny być sporadyczne i następować tylko wówczas, gdy czworonóg naprawdę mocno się ubrudzi; wówczas należy używać szamponu dla psów o twardym włosiu.
Szczególnej uwagi wymagają fałdy skórne, z których trzeba usuwać wszelkie zabrudzenia, aby zapobiec infekcjom.
Zęby powinny być regularnie szczotkowane, najlepiej codziennie, aby zapobiegać osadzaniu się kamienia nazębnego.
Warto też co najmniej raz w tygodniu kontrolować stan uszu, a w razie potrzeby oczyścić je ze pomocą odpowiednich preparatów.
Pazury należy skracać w razie potrzeby, aczkolwiek zazwyczaj jest to mniej więcej raz w miesiącu.
Ćwiczenia
Bullmastify nie należą do najaktywniejszych ras, ale mają żywe usposobienie i codziennie potrzebują odpowiedniej ilości ruchu – nie tylko w postaci spacerów, ale też np. zabaw na świeżym powietrzu.
Chętnie biorą udział w takich psich sportach, jak np. agility (ang. zwinność), obedience (ang. posłuszeństwo), nosework (ang. praca węchowa), rally (ang. rajd) czy mantrailing (tj, tropienie użytkowe).
Należy jednak pamiętać, aby w żaden sposób nie przeciążać szczeniąt, w szczególności w okresach najintensywniejszego wzrostu.
Trening
Jako że Bullmastiffy często mają w sobie dużo silnej woli, warto możliwie jak najwcześniej rozpocząć nie tylko socjalizację, ale też szkolenie; dodatkowo, dzięki temu szczenię prawdopodobnie nawiąże silniejszą więź ze swoim opiekunem.
W związku z tendencją do dominacji wobec ludzi i zwierząt, o czym zostało wspomniane na początku artykułu, Bullmastiffy wymagają konsekwentnego postępowania.
Odżywianie
Bullmastiffy powinny otrzymywać wysokiej jakości pokarmy [karmy komercyjne lub posiłki przygotowywane w domu (np. dieta BARF)] o wysokiej zawartości białka zwierzęcego i jak najmniejszej ilości węglowodowanów. Dieta powinna być dostosowana do aktualnych potrzeb, jakie pies ma na danym etapie życia.
Ze względu na skłonności do skrętu żołądka, Bullmastiff nie powinien podejmować aktywności bezpośrednio przed i po jedzeniu.
Powinny za to być szczupła (szczególnie jako szczenięta), aby nadmiar masy ciała nie obciążał ich stawów.
Historia
Od połowy XIX wieku aż do jego końca należące do angielskiej arystokracji posiadłości wiejskie i ich wypełnione zwierzyną rezerwaty były obiektem zainteresowań kłusowników. W odpowiedzi na to gajowi wyhodowali duże, szybkie i silne psy będące w stanie ścigać i powalić “nieproszonych gości”. Idealną kombinacją okazała się krzyżówka Buldoga Angielskiego oraz Mastifa Angielskiego.
Gdy wśród gajowych rozwinęła się rywalizacja o to, czyje Bullmastiffy są najlepsze, zaczęto organizować konkursy.
W 1924 roku rasa ta została uznana przez angielski Kennel Club, co otworzyło im drogą do uczestnictwa w oficjalnych wystawach.
W Polsce pierwsi przedstawiciele pojawili się po zakończeniu II wojny światowej, ale nie cieszyły się w naszym kraju dużym uznaniem. Dopiero w połowie lat 80., kiedy to Olejniczak sprowadził z Berlina Zachodniego suczkę Glory von Gallhorn, zainteresowanie nimi wzrosło, choć i tak znikome jest aż do dziś.
Ciekawostki i fakty
- Przez pewien czas Bullmastify były znane jako Nocne Psy Gajowego.
- Bullmastiffy są bardzo odporne na ból.
- Suczka Glory von Gallhorn nigdy nie została użyta do hodowli.
- W 1989 roku zarejestrowano w Polsce sześć psów rasy Bulmastif, w roku 1994 – dwadzieścia cztery, w 1995 – dziewiętnaście, w 1997 – dwadzieścia siedem, a obecnie zarejestrowanych jest jedynie kilkaset osobników.
- Szczeniak rasy Bullmastiff z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) to koszt od 4 500 do 6 000 zł. Cena zależna jest m.in. od aktualnej dostępności maluszków na rynku.
Pytania i odpowiedzi
Czy Bullmastiff jest agresywny?
Bullmastiff nie jest naturalnie agresywny, ale jak każdy pies, może stać się agresywny w skrajnie złych warunkach lub jeśli nie jest odpowiednio wychowywany i socjalizowany. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy pies jest indywidualny i jego zachowanie zależy od jego doświadczeń i wychowania.




