Masywny Bloodhound, nazywany również Psem św. Huberta, ma bardzo charakterystyczny wygląd – pomarszczony pysk ze zwisającą po bokach skórą, wielkie uszy oraz głęboko osadzone oczy.
Są uparte, zacięte i niezależne. Wobec obcych wykazują się nieufnością, ale dla swoich ludzi będą łagodne i kochające. Bardzo silnie się przywiązują. Mimo że ich podejście do dzieci nie jest szczególnie entuzjastyczne i mogą potrzebować czasu, aby się do nich przyzwyczaić, Bloodhound to dobra rasa dla rodzin mających już doświadczenie z psami.
Informacje o rasie Bloodhound
| Umaszczenie | Czarne podpalane(black and tan), wątrobiane podpalane (liver and tan) oraz czerwone (red) |
| Wysokość w kłębie | Samica od 58 do 64 cm Samiec od 64 do 69 cm |
| Masa ciała | Samica od 36 do 45 kg Samiec od 41 do 50 kg |
| Długość życia | od 10 do 12 lat |
| Użytkowość | Pies myśliwski, gończy, tropiący i towarzyszący |
| Klasyfikacja | Grupa VI (psy gończe i rasy pokrewne) Sekcja 1 (psy gończe) Nr wzorca: 84 |
Zdrowie
Psów rasy Bloodhound najczęściej dotykają takie przypadłości jak: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, zwyrodnienia kręgosłupa, skręt żołądka, niewydolność serca i nerek (jako skutek nadwagi), zapalenie uszu, zapalenie spojówek oraz choroby skóry (np. nużyca).
Ze względu na budowę pyska, Bloodhoundy ślinią się bardziej niż większość
Są odporne na niekorzystne warunki pogodowe.
Pielęgnacja
Krótka, gęsta sierść Bloodhoundów przez większość roku wymaga cotygodniowego wyczesywania (np. szczotką o średnim włosiu lub specjalną gumową rękawicą). Częstotliwość tego zabiegu pielęgnacyjnego zwiększa się podczas wymiany okrywy włosowej z zimowej na letnią i z letniej na zimową – wówczas najlepiej robić to codziennie.
Psy tej rasy powinny być kąpane regularnie, ale niezbyt często.
Ich pazury należy przycinać systematycznie; zazwyczaj zaleca się raz w miesiącu.
Co najmniej raz w tygodniu powinny być sprawdzane uszy, pod kątem ewentualnych infekcji i zanieczyszczeń. Jeśli zajdzie potrzeba wyczyszczenia ich, trzeba użyć do tego specjalnych preparatów.
Zęby warto szczotkować codziennie, używając przy tym przeznaczonej dla psów pasty.
Ćwiczenia
Bloodhoundy to aktywne psy, których spacery powinny trwać co najmniej dwie godziny dziennie. Uwielbiają węszyć, a gdy złapią interesujący trop, ciężko je od niego odciągnąć; z tego względu nie powinny być spuszczane ze smyczy podczas spacerów, a jeśli miałyby być wypuszczane na podwórko, musiałoby być ono odpowiednio zabezpieczone wysokim ogrodzeniem wkopanym w ziemię, aby zapobiec ucieczkom.
Świetnie spisują się w psich konkursach myśliwskich, tych przeznaczonych dla tropowców.
Trening
Jako że Bloodhoundy uwielbiają stawiać na swoim, warto możliwie jak najwcześniej rozpocząć zarówno socjalizację, jak i szkolenie. Szczególnie ważny jest w ich przypadku trening posłuszeństwa, ale warto też popracować nad komendą “cisza”, ponieważ są dość szczekliwe i głośne.
Na czas szkoleń opiekunowie zdecydowanie powinno uzbroić się w cierpliwość i zapasy smaczków.
Odżywianie
Zaleca się karmić psy rasy Bloodhound wysokiej jakości komercyjna karmą dla psów lub posiłkami przygotowywanymi w domu według zaleceń specjalisty. Dieta powinna być dostosowana do etapu życia psa.
Jako że wiele psów tej rasy kocha jeść i ma skłonności do nadwagi, lepiej ograniczyć ilość podawanych przysmaków.
Kategorycznie zabronione jest za to podawanie resztek ze stołu, ponieważ mogłyby one poważnie zaszkodzić Psom św. Huberta, w szczególności tłuste potrawy oraz kości poddane obróbce termicznej.
Niektóre “ludzkie” jedzenie może być podawane Bloodhoundom, ale koniecznie nieprzyprawione i bez zbędnego tłuszczu.
Bardzo ważne jest to, aby pamiętać o zapewnieniu psu stałego dostępu do czystej, regularnie wymienianej wody.
Historia
Bloodhound pochodzą od psów gończych maści czarnej i maści podpalanej, których w VII wieku używał mnich Hubert (który później został biskupem, a wkrótce po śmierci kanonizowano go na patrona myśliwych). Hodowano je w Ardenach przez mnichów z opactwa świętego Huberta. Stały się bardzo popularne w tamtym regionie, jako że podczas polowa były silne i wytrwałe, a w tamtejszych lasach znajdowało się dużo grubej zwierzyny.
Pierwsi przedstawiciele rasy Bloodhound byli czarni, a później pojawiły się również osobniki o umaszczeniu czarnym podpalanym.
W 1066 roku Wilhelm Zdobywca sprowadził Psy św. Huberta do Anglii. Równocześnie sprowadzono tam psy w tym samym typie, lecz białe (nazywano je “talbot”). Razem dały one początek hodowli.
W dalszej kolejności rasa Bloodhound rozwinęła się w Stanach Zjednoczonych, gdzie (w szczególności na południu kraju) wykorzystywano je do poszukiwania zbiegłych niewolników.
W Polsce pierwsi przedstawiciele rasy Bloodhound pojawili się w XIV wieku; przybyły one wraz z orszakiem królowej Jadwigi, która przybyła objąć tron.
Ciekawostki i fakty
- Nazwa Bloodhound pochodzi od anglojęzycznego wyrażenia „blooded hound” oznaczającego psa czystej krwi (tj. rasowego).
- Po raz pierwszy organy ścigania zaczęły używać Bloodhoundów w roku 1805. Wówczas Stowarzyszenie Thrapston nabyło psa tej rasy, aby poszukiwał kłusowników i złodziei.
- Wystawa, na której po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowano Bloodhoundy miała miejsce w Birmingham w roku 1860.
- Psy rasy Bloodhound obecnie są w Polsce bardzo rzadko spotykane.
- Obecnie koszt szczeniaka rasy Bloodhound z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) to koszt od około 3 000 zł do 6 000 zł, aczkolwiek zdarzają się odstępstwa od tego.
Pytania i odpowiedzi
Co znaczy Bloodhound po polsku?
Bloodhound po polsku oznacza „tropowiec, posokowiec”. Jest to nazwa pochodząca od rasy psa, która jest znana z doskonałego węchu i zdolności do tropienia. Bloodhound jest używany do tropienia zwierzyny i osób zaginionych, dlatego jego nazwa odnosi się do jego zdolności do tropienia zapachów krwi.
