Shih Tzu

Shih Tzu to niewielkie, lecz dobrze zbudowane psy. Ich błyszczące inteligencją oczy i noski wyglądające jak guziczki w połączeniu z zabawnie układającymi się włosami sprawiają, że ich pyszczki mają bardzo słodki wyraz.

A wygląd miły dla oczu to nie wszystko! Chociaż często bywają uparte i lubią stawiać na swoim, bardzo się przywiązują i potrafią “odłożyć w kąt” chęć do bycia niezależnym, aby móc poprzytulać się do swojego człowieka. Dobrze dostosowują swój tryb życia do trybu życia swoich ludzkich najbliższych. Uwielbiają spać, więc gdy zostają same, rzadko kiedy coś niszczą.

Nic dziwnego, że od lat psy tej rasy cieszą się rosnącą popularnością!

Informacje o rasie Shih Tzu

Zdrowie

Shih Tzu z dobrych hodowli nie chorują często, aczkolwiek niekiedy spotykane są u nich pewne wady genetyczne, a także są podatne na niektóre przypadłości. Są to m.in.: alergie skórne i pokarmowe, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, entropium, wypadanie gałki ocznej, niedoczynność nadnerczy, niedrożność kanalika łzowego, choroby serca, niewydolność nerek, zwężenie nozdrzy, zespół Cushinga, zwyrodnienia stawów, zwężenie kanalików łzowych, choroby zębów.

Mniej więcej do 6-7 miesiąca życia szczeniak rasy Shih Tzu nie powinien chodzić po schodach ani samodzielnie wskakiwać na meble, ponieważ mogłoby to silnie obciążyć kręgosłup i spowodować ciężkie urazy i wyżej wspomniane zwyrodnienia.

Oprócz tego, jeśli są ostrzyżone na krótko, w zimne dni powinny być ubierane na spacery, aby nie doszło do wyziębienia organizmu.

Pielęgnacja

Shih Tzu wymagają codziennego czesania, w szczególności te, których sierść jest długa. Warto używać do tego grzebienia z metalowymi zębami lub szczotki z drucianymi szpilkami. Jeśli włosy nie są krótkie, należy układać je warstwami, aby mieć pewność, że zostaną dokładnie wyczesane.

Shih Tzu o dłuższej sierści powinny być kąpane mniej więcej co 3-4 tygodnie, natomiast te o krótszej sierści – w razie potrzeby, tj. kiedy pies się ubrudzi lub zacznie wydzielać zbyt intensywny zapach.

Szczególnej pielęgnacji wymagają pyszczek i uszy, które podatne są na zabrudzenia; trzeba dokładnie oczyszczać je ze wszelkich zabrudzeń, np. przeznaczonymi do tego nawilżanymi chusteczkami. Uszy trzeba co jakiś czas czyścić też w środku, aby pozbyć się nadmiaru włosów i woskowiny, przy czym do usunięcia zabrudzeń można wykorzystać stworzone w tym celu preparaty.

Istotna jest również pielęgnacja oczu – ich okolice należy codziennie przecierać (zaleca się wilgotną szmatkę), a jeśli zajdzie taka potrzeba to też przemywać specjalnymi preparatami.

Aby zapobiec podrażnieniom oczu, przydługa sierść Shih Tzu powinna być związywana, spinana lub przycinana.

Jeśli pies nie jest wystawowy, może być, co zostało już wspomniane nieco wyżej, obcinany na krótko – przez profesjonalnego groomera lub swojego właściciela, o ile posiada odpowiedni sprzęt i umiejętności. Bardzo popularna jest tzw. “szczenięca fryzura”.

Częścią pielęgnacyjnej rutyny psa rasy Shih Tzu powinno być również przycinanie pazurów, aby nie sprawiały mu dyskomfortu.

Ćwiczenia

Dorosłe Shih Tzu wymagają 2-3 spacerów dziennie, z których jeden powinien być dłuższy. Mówi się, że spacery łącznie powinny tworzyć dystans od 3 do 5 km. Choć teoretycznie psy tej rasy nie wymagają dużej ilości aktywności fizycznej, niektóre lubią spacerować. Co ciekawe, zdarza się, że przejawiają szczególne zamiłowanie do śniegu.

Shih Tzu lubią też zabawy w domu ze swoimi ludźmi, a także głaskanie i przytulanie na własnych zasadach.

Trening

Socjalizacja oraz szkolenia powinny zostać wcześnie rozpoczęte.

Shih Tzu to bardzo uparte pieski, które potrafią znakomicie wykorzystywać swój urok osobisty, co sprawia, że uczenie ich może być bardzo frustrujące. Właściciele Shih Tzu zdecydowanie już na starcie powinni uzbroić się w cierpliwość.

Podczas szkolenia najlepiej sprawdzą się metody oparte na pochwałach i nagrodach. Pożądane zachowania należy wprowadzać stopniowo i nie poddawać się, jeśli pies nie będzie się słuchał albo nawet będzie przejawiał złe zachowania. Jeśli np. zostaniesz ugryziony, ignoruj swojego pupila, dopóki się nie wyciszy, nie uspokoi, a po tym pochwal go.

Przy psach tej rasy zdecydowanie wymagana są stanowczość i konsekwencja.

Odżywianie

Shih Tzu mogą być żywione zarówno komercyjną karmą, jak i posiłkami przygotowywanymi w domu, przy czym istotne jest to, aby dieta była dostosowana do etapu życia psa oraz pozbawiona uczulających go alergenów. Warto wiedzieć, że mogą spożywać niektóre ludzkie pokarmy, ale z uwagi na ich delikatne przewody pokarmowe, lepiej skonsultować się w tej sprawie ze specjalistą. Z tego względu należy też kategorycznie unikać podawania tzw. “resztek ze stołu”.

Shih Tzu mają skłonności do nadwagi i bywają łakomczuchami, więc warto kontrolować wagę psa oraz to, ile kalorii spożywa. Lepiej ograniczyć ilość podawanych smaczków, nawet, jeśli są bardzo pomocne przy treningu.

Historia

Choć popularne jest stwierdzenie, że rasa ta wywodzi się z XVII-wiecznych Chin, analizy DNA wskazują, że w rzeczywistości Shih Tzu są prawdopodobnie znacznie starsze.

Te pochodzące z okolic Tybetu pieski przez setki lat były rozpieszczane przez cesarskie rodziny, a ich hodowcy byli sowicie nagradzani za psy o najbardziej pożądanych cechach (zarówno fizycznych, jak i psychicznych).

Największą popularnością cieszyły się prawdopodobnie w XIX wieku, za czasów panowania cesarzowej Cixi, ale to w latach 30. XX wieku w końcu zostały lepiej poznane poza murami pałacu. W 1934 roku powołano w Pekinie Związek Hodowców Psów, a w 1938 roku ustalono oficjalny wzorzec rasy Shih Tzu. Również w latach 30. pierwsi przedstawiciele pojawili się w Europie; mimo że Chińczycy długo nie zezwalali na wywożenie ich za granicę, trafiły wówczas do Anglii jako cenne podarki dla tamtejszej szlachty. W 1935 roku założono w Anglii klub Shih Tzu.

Niestety, gdy w latach 40. komuniści stopniowo zaczęli przejmować władzę w Chinach, Shih Tzu stały się zagrożone. Nowa władza pozbyła się większości pałacowych piesków, uważając je za zbędne fanaberie. Później ciężko było się na nie natknąć w ich rodzimym kraju, choć wielu jego mieszkańców wciąż darzyło tę rasę uwielbieniem.

W Polsce pierwsze Shih Tzu pojawiły się dość późno, bo dopiero w latach 80. XX wieku. Aktualnie są w naszym kraju bardzo popularne, a popularność ta stale rośnie.

Ciekawostki i fakty

• Nazwa “Shih Tzu” pochodzi z języka chińskiego i oznacza dosłownie “lwi pies”, co ma związek z buddyjskimi wierzeniami.
• Często Shih Tzu nazywane są “chryzantemowymi psami”, z uwagi na sposób, w jaki układa się sierść na ich pyszczkach.
• Shih Tzu są popularne również wśród znanych osób, co widać na przykładzie takich sław jak: Colin Farell, Bill Gates, Beyonce czy Mariah Carey.
• Uważa się, że w Tybecie Shih Tzu żyły w świątyniach wraz z mnichami, a cesarzowi Chin zostały podarowane jako prezent.
• Szczeniak rasy Shih Tzu z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) to przeważnie koszt od około 2 500 do 4 500 zł, aczkolwiek zdarzają się również większe ceny (mniejsze są raczej rzadkością). Koszt zależny jest od wielu czynników, np. od płci, poprawności anatomicznej, osiągnięć rodziców, umaszczenia.

Pytania i odpowiedzi

Czego nie lubią psy Shih tzu?

Jak każdy pies, Shih Tzu mają swoje preferencje i rzeczy, których nie lubią. Ponieważ są małymi psami to mogą nie lubić hałasu, na który są wrażliwe. Ponadto są bardziej spokojnymi psami i mogą nie lubić zbyt dużego zamieszania. Dodatkowo zbyt długie spacer mogą być dla nich męczące. Nie lubią zimna i deszczowej pogody i mogą marudzić, gdy muszą wyjść na spacer w taką aurę. Psy tej rasy potrzebują regularnej pielęgnacji, takiej jak czesanie i strzyżenie, i mogą nie lubić, jeśli ich sierść nie jest odpowiednio utrzymana.