Choć początkowo był hodowany jedynie jako pies myśliwski, Cocker Spaniel Angielski jest również cudownym towarzyszem życia. Jego duże oczy, pyszczek o słodkim wyrazie oraz długie uszy mogą urzec niejednego amatora psów. Niewątpliwie przyciąga też wesołość psów tej rasy i to, jak uwielbiają bawić się z dziećmi.
Gładka i jedwabista sierść Cocker Spanieli okalająca zwartą i wyważoną sylwetkę występuje w ponad dziesięciu odmianach kolorystycznych, więc jest w czym wybierać. Jako że są energiczne, świetnie nadadzą się na kompana dla rodziny lubiącej aktywność.
Informacje o rasie Cocker Spaniel Angielski
| Umaszczenie | Złoty, czarny, czarny podpalany, czekoladowy, czekoladowy podpalany, biało-czekoladowy, biało-czarny, biało-pomarańczowy, biało-złoty, lemon roan, tricolor, orange roan, blue roan, liver roan. U psów jednokolorowych biały dopuszczalny jest tylko na klatce piersiowej (przedpiersi). |
| Wysokość w kłębie | Samica: 36-41 cm Samiec: 38-43 cm |
| Masa ciała | Samica: 12-15 kg Samiec: 13-16 kg |
| Długość życia | 10-14 lat |
| Użytkowość | Pies myśliwski (płochacz, ale sprawdza się też jako aporter) |
| Klasyfikacja | Grupa VIII (aportery, płochacze i psy dowodne) Sekcja 2 (płochacze) Nr wzorca: 5 |
Zdrowie
Psów rasy Cocker Spaniel najczęściej dotykają schorzenia oczu oraz stany zapalne uszu. Występują również, choć rzadziej, dolegliwości ze strony układu kostno-stawowego (np.: dysplazja stawów biodrowych), choroby nerek (m.in. nefropatią rodzinna), a także kłopoty z trzustką.
Niekiedy pojawia się tzw. rage syndrome, czyli dotykające szczególnie młodych samców neurologiczne schorzenie skutkujące nagłymi, bezpodstawnymi atakami agresji wobec każdego, kto akurat znajdzie się w pobliżu. Kilkuminutowych atak nie pozostawia po sobie żadnego śladu (przynajmniej na psie), a w celu zapobiegania takim “incydentom” czasami stosuje się środki przeciwpadaczkowe, choć ich skuteczność jest wątpliwe. Pod koniec XX wieku rage syndrome był częstym problemem Cocker Spanieli, w szczególności tych o jednolitej maści, co spowodowało spadek zainteresowania takimi przedstawicielami, a wzrost zainteresowania osobnikami o więcej niż jednym kolorze.
To wszystko nie oznacza jednak, że Cocker Spaniele są psami chorowitymi, wręcz przeciwnie – są one rasą uznawaną za ogólnie bardzo odporną, zdrową i długowieczną.
Pielęgnacja
Jako że Cocker Spaniele wymagają regularnej i dokładnej pielęgnacji, powinny być do niej przyzwyczajane już od maleńkości.
Czesanie najlepiej dokonywać za pomocą metalowego grzebienia o gęstym lub średnim rozstawie zębów oraz delikatnej szczotki.
Bardzo ważne jest częste sprawdzanie stanu, czyszczenie oraz przycinanie włosów w okolicach uszu. Czesanie ich powinno być ostrożne, ponieważ skóra tam jest dość cienka, szczególnie na krawędziach. Dodatkowo należy raz w tygodniu przecierać uszy specjalnym środkiem pielęgnującym o odpowiednim pH. Pomocne może być podawanie posiłków w głębokich, lecz przy tym wąskich miskach, aby zapobiec zabrudzeniom.
Warto stosować regularne kąpiele. Oczywiście można ich dokonywać również w razie potrzeby, choć jeśli to możliwe, warto wówczas użyć suchego szamponu przeznaczonego dla psów.
Włosy na stopach powinny być szczesywane na palce i przycinane równolegle do podeszw. Natomiast włosy wokół poduszeczek (ale nie spomiędzy palców) – wyskubywane.
Ćwiczenia
Cocker Spaniele zostały wyhodowane jako psy myśliwskie, więc, ze względu na te naturalne predyspozycje, potrzebują nie tylko dużej dawki ruchu, ale też częstego przebywania na świeżym powietrzu. Psy tej rasy kochają spędzać czas ze swoimi ludźmi (którym, swoją drogą, są bardzo oddani), np. na aportowaniu. Dobrą opcją jest również spacer.
Trening
Cocker Spaniele chętnie zadowalają swoich ludzi; ich aprobata jest więc dla tych psów doskonałą motywacją. W przypadku tej rasy lepiej nie stosować surowych metod, ponieważ i tak nie poskutkują niczym pozytywnym. Zdecydowanie skuteczniejsze będą pochwały oraz smakołyki. Warto mieć na względzie też to, że lubią wyzwania.
Mimo powyższych – socjalizację i szkolenia lepiej rozpocząć jak najwcześniej.
Odżywianie
Dieta Cocker Spaniela powinna być wysokiej jakości, a także dostosowana do wieku psa. Jeśli te warunki zostaną spełnione, nie będzie miało znaczenia, czy posiłki stanowi komercyjna karma, czy jedzenie przygotowywane w domu.
Należy uważać, aby nie przekarmić pupila, jako że Cocker Spaniele potrafią być naprawdę bardzo łakome.
Z “ludzkich” pokarmów można im podawać ryby (np. łosoś), chude mięso (np. wołowina), niektóre produkty mleczne (np. jogurt naturalny). Ponadto mogą jeść ugotowany ryż, ugotowany makaron, niektóre owoce (np. jabłka, truskawki, banany, maliny, melony, brzoskwinie, gruszki, jagody). Dodatkowo również niektóre warzywa (np. brokuły, marchew, fasolkę szparagową, szpinak, dynię, groszek, pasternak, gotowane ziemniaki zwykłe i słodkie, seler), oczywiście o ile nie mają alergii na daną rzecz. Alergie pokarmowe zdarzają się u Cocker Spanieli raczej rzadko, ale mimo to i tak lepiej na nie uważać.
Należy również pamiętać o zapewnieniu psu stałego dostępu do czystej, regularnie wymienianej wody.
Historia
Powszechnie uważa się, że nazwa spaniel pochodzi od starofrancuskiego słowa espaigneul, które oznacza psa hiszpańskiego. Choć może się wydawać, że w takim razie spaniele z pewnością pochodzą od psów hodowanych niegdyś w Hiszpanii, żadne zapiski nie potwierdzają tej teorii. Faktem jest jednak, że Spaniele przybył do Anglii wraz z Hiszpanami oraz jako podarki dla angielskich arystokratów, a niekiedy były również przez nich kupowane.
Angielscy arystokraci wykorzystywali Spaniele do celów myśliwskich.
Cocker Spaniele znane są od XIX wieku (choć ich początki miały miejsce już kilkaset lat wcześniej). Zostały one uznane za odrębną rasę dokładnie w roku 1893, lecz słowo “Angielski” zostało dodane do nazwy dopiero później.
W 1902 roku ogłoszono wzorzec rasy.
Co do hodowli Cocker Spanieli Angielskich w Polsce – trafiły one do naszego kraju dopiero po II wojnie światowej. M.in. ze względu na to w latach 50. i 60. XX wieku nie rozwijała się ona u nas najlepiej – zwyczajnie brak było odpowiedniego materiału genetycznego (a także doświadczonych hodowców). Sytuacja zaczęła się rozwijać w latach 60. i 70., aczkolwiek w latach 70. hodowla Cocker Spanieli Angielskich w Polsce była nastawiona głównie na import z Anglii.
Ciekawostki i fakty
- Cocker Spaniele Angielskie często były wspominane w XIV-wiecznych dziełach Geoffreya Chaucera oraz w XVI-wiecznych sztukach Williama Shakespeare’a.
- Istnieją również Cocker Spaniele Amerykańskie, które są trochę mniejsze i zostały uznane jako osobna rasa w roku 1946.
- U Cocker Spanieli Angielskich dopuszczalna jest jedynie prosta sierść.
- Na popularność rasy Cocker Spaniel Angielski wpłynął animowany film Disneya “Zakochany kundel”, którego bohaterka, Lady, była przedstawicielką tej rasy.
- Szczeniak rasy Cocker Spaniel Angielski z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) kosztuje około 5 000 zł. Jak w innych przypadkach, tutaj również cena związana jest z indywidualnymi cechami maluszka oraz innymi kwestiami hodowlanymi.
Pytania i odpowiedzi
Czy Cocker spaniel niszczy?
Cocker spaniele mogą być podatne na destrukcyjne zachowania, jeśli nie są odpowiednio ćwiczone i stymulowane umysłowo. Jak wszystkie psy, potrzebują codziennej aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej, aby zachować zdrowie i szczęście. Jeśli Cocker Spaniel nie otrzymuje wystarczającej ilości ćwiczeń i stymulacji umysłowej, może się nudzić i niszczyć, żując przedmioty gospodarstwa domowego lub kopiąc dziury w podwórku.
Czy Cocker spaniel dużo szczeka?
Cocker Spaniele mogą być podatne na szczekanie, zwłaszcza jeśli nie są odpowiednio wyszkolone lub zsocjalizowane. Jak wszystkie psy, szczekają, aby się komunikować i mogą szczekać z różnych powodów. Na przykład gdy są podekscytowane, zaniepokojone lub próbują ostrzec swojego właściciela. Ogólnie rzecz biorąc, cocker spaniele nie są uważane za szczególnie podatne na nadmierne szczekanie w porównaniu z niektórymi innymi rasami. Jednak każdy pies jest inny i niektóre osobniki mogą szczekać częściej niż inne.
