Berneński Pies Pasterski

Berneński Pies Pasterski to potężnie zbudowany, ale przy tym spokojny, słodki i czuły pies. Te uderzająco piękne czworonogi o inteligentnym spojrzeniu uwielbiają bawić się ze swoimi właścicielami. Są łagodne w stosunku do dzieci. Choć dogadują się z całą rodziną, często do jednego człowieka przywiązują się szczególnie mocno. W stosunku do obcych zachowują powściągliwość, ale mimo to szybko przekonują się do nowych osób.

Wykazują odporność na niskie temperatury, a wrażliwość na wysokie.

Informacje o rasie Berneński Pies Pasterski

Zdrowie

Czasami szczenięta rasy Berneński Pies Pasterki rodzą się z rozszczepem podniebienia lub zajęczą wargą.

U dorosłych psów typowymi schorzeniami są: dysplazja stawu biodrowego, dysplazja stawu łokciowego, zaburzenia krwi, nowotwory, skręt żołądka, entropium, ektropium, postępujący zanik siatkówki (PRA), steroidozależne zapalenie tętnic opon mózgowych, choroba von Willebrandta, padaczka, mielopatia zwyrodnieniowa, kłębuszkowe zapalenie nerek oraz dysplazja nerkowa.

Berneńskim Psom Pasterskim warto zrobić również badania serca oraz okulistyczne.

Hodowcy i właściciele powinni być wyczuleni na objawy poszczególnych chorób, aby w razie czego szybko odczytać niebezpieczne sygnały i zadziałać w porę.

Jak w przypadku wszystkich innych psów, Berneńskim Psom Pasterskim również należy regularnie sprawdzać i czyścić uszy i zęby – oczywiście za pomocą odpowiednich rzeczy i preparatów do tego przeznaczonych.

Pielęgnacja

Berneńskie Psy Pasterskie mają długą sierść okrywową (która jest błyszcząca oraz prosta lub lekko falowana) i podszerstek nieco przypominający wełnę. Linieją dość intensywnie przez cały rok, a w okresie wymiany sierści (tj. dwa razy w rogu) jeszcze bardziej się to nasila; wówczas należy czesać je nawet codziennie, choć przez większość roku powinno wystarczyć cotygodniowe wyczesywanie. Oczywiście istotne jest również regularne skracanie pazurów, ponieważ zbyt długie mogłyby wywołać nie tylko ból, ale nawet problemy z poruszaniem się.

Ćwiczenia

Aby utrzymać w doskonałej formie zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne, Berneńskie Psy Pasterskie potrzebują codziennie co najmniej pół godziny umiarkowanych ćwiczeń. Mimo że uwielbiają mieszkać w domu, chętnie oddają się aktywnościom na świeżym powietrzu, szczególnie w towarzystwie swojej ludzkiej rodziny. Można nie tylko chodzić z nimi na spacery, ale też długie wyprawy. Zimą chętnie ciągną dzieci na sankach.

Z racji tego, że są słusznej postury, rzadko się zdarza, aby Berneńskie Psy Pasterskie brały udział w konkursach sprawnościowych i agility (ang. zwinność), ale za to często spotyka się je podczas konkursów obedience (ang. posłuszeństwo) i zaganiania.

Trening

Jako że Berneńskie Psy Pasterskie są duże, wczesne rozpoczęcie socjalizacji i treningu posłuszeństwa to bardzo ważne sprawy, ponieważ nawet, jeśli z natury są raczej serdeczne, z racji swoich gabarytów mogłyby zrobić komuś krzywdę nawet przez przypadek. To inteligentne czworonogi, więc w większości przypadków szkolenie ich jest raczej proste. Najlepiej stosować przyjazne, zachęcające i pełne cierpliwości podejście, ponieważ psy tej rasy są naprawdę wrażliwe, przez co łatwo je zranić, a tym samym zrazić do siebie.

Uwielbiają przebywać ze swoimi ludźmi, więc pozostawione same sobie na dłuższy czas mogą wykazywać niepożądane zachowania.

Odżywianie

Jak wszystkie inne psy, Berneńskie Psy Pasterskie powinny otrzymywać wysokiej jakości pokarm dostosowany do etapu życia. Wówczas nie ma większego znaczenia, czy jest to komercyjna karma, czy posiłki przygotowywane w domu. Najważniejsze, aby kontrolować wagę oraz spożycie kalorii, a także ograniczać ilość podawanych przysmaków, ponieważ te czworonogi mają tendencję do szybkiego przybierania na wadze,

Berneńskim Psom Pasterskim można podawać też niektóre pokarmy znajdujące się w jadłospisie ich opiekunów [tj.: ryby (np. łosoś), chude mięso (np. wołowina), niektóre produkty mleczne (np. jogurt naturalny), ugotowany ryż, ugotowany makaron, niektóre owoce (np. jabłka, truskawki, banany, maliny, melony, brzoskwinie, gruszki, jagody) oraz niektóre warzywa (np. brokuły, marchew, fasolkę szparagową, szpinak, dynię, groszek, pasternak, gotowane ziemniaki zwykłe i słodkie, seler)]. Trzeba mieć jednak na względzie, że psy tej rasy mają wrażliwe układy pokarmowe i często zdarzają się u nich alergie pokarmowe (m.in. na drób), więc wprowadzanie nowego pokarmu (nawet, jeśli ma być jedynie czymś w rodzaju przysmaku) lepiej skonsultować z weterynarzem.

I choć niektórym wydaje się to oczywiste, inni nie są tego świadomi – otóż każdy pies powinien cały czas mieć dostęp do czystej, świeżej wody.

Historia

Istnieje prawdopodobieństwo, że przodkowie Berneńskich Psów Pasterskich przybyli na tereny dzisiejszej Szwajcarii wraz z Rzymianami, choć chodzą pogłoski, jakoby psy w tym typie pojawiły się tam jeszcze wcześniej. Pewne jest natomiast, że rasa ta jest jedną z czterech ras psów pasterskich, które lata temu zadomowiły się w regionie Berno słynącym z produkowania nabiału w celu wytwarzania sera oraz czekolady. Berneńskie Psy Pasterskie pomagały w tym przedsięwzięciu zarówno strzegąc bydła, jak i podwórek przed drapieżnikami. 

Niestety, pod koniec XIX wieku rasa chyliła się ku upadkowi, do czego przyczyniła się stopniowa mechanizacja rolnictwa i hodowli zwierząt. Na szczęście na początku XX wieku szwajcarscy hodowcy psów powoli przywrócili świetność Berneńskich Psów Pasterskich, które stały się wówczas towarzyszami bardzo lubianymi przez tamtejszych gospodarzy.

Do Polski psy te przybyły z Czech, co miało miejsce pod koniec lat 70. XX wieku. W roku 1981 przyszedł na świat pierwszy polski miot.

Ciekawostki i fakty

• Berneńskie Psy Pasterskie nie posiadają instynktu łowieckiego.
• Choć psy tej rasy z reguły nie są szczekliwe, zaczynają bardzo donośnie szczekać, jeśli na ich terytorium pojawi się niechciany gość.
• Najczęstszą przyczyną zgonów wśród Berneńskich Psów Pasterskich są nowotwory – odsetek wynosi blisko 40%.
• Berneńskie Psy Pasterskie lepiej trawią pokarm, jeśli nie muszą się schylać, aby go zjeść.
• Szczeniaki rasy Berneński Pies Pasterski z hodowli zarejestrowanej w ZKwP (Związku Kynologicznym w Polsce) kosztują od około 2500 do 5000 zł; czasami zdarzają się tańsze maluszki, jednakże są to tzw. “pieski na kolanka”